همبرگر از زماني شهرت امروزي خود را بدست آورد كه آقاي ري كروك اولين رستوران مك دونالد را در اواسط دهه 1950 تاسيس كرد. آقاي ري كروك مانند فورد براي توليد همبرگر يك خط توليد صنعتي ترتيب داد.اين رستوران كه امروزه بهترين سرويس دهنده غذاهاي سريع يا Fast Food در دنيا شناخته شده است بيش از 30000 رستوران در 120 كشور دنيا را شامل مي شود. عاملي كه باعث گسترش سريع اين شركت شد شناخت صحيح مك دونالد از نياز روز جامعه و شيوه جديد زندگي مردم بود . نام همبرگر از نام بندر هامبورگ در آلمان گرفته شده است ، ملوانان اين شهر گوشت را به شكل دايره در مي آوردند و بصورت كبابي مصرف ميكردند، كه كم كم ملوانهاي آمريكايي اين بندر اين غذا را به كشور خود بردند و به نام همبرگر يا Hamburger به هموطنان خود معرفي كردند كه اين امر زمينه ساز شروع توليد همبرگر بصورت صنعتي و معرفي آن به دنيا گرديد. در زمان جنگ جهاني اول بدليل احساسات ضد الماني در دنيا نام همبرگر براي مدتي به استيك برگر تغيير يافت و شهرت اين ساندويچ بواسطه مسائل سياسي آن روز از بين رفت. تا در اواسط دهه 1920 رستورانهاي زنجيره اي نيوكاسل تاسيس شد كه انواع مختلفي از همبرگر را ارائه مي كرد. البته در زمانهاي قديم خوراكي شبيه به همبرگر استفاده مي گرديده. مثلا در عصر ساساني غذايي حاضري به نام خاميزك يا بزم آورد براي شاهان كه به جنگ مي رفتند آماده ميشد كه درحقيقت گوشت نيمه پخته دودي بود كه تنها انرا داخل نان گذاشته و صرف ميكردند. خوراكي ديگر شبيه همبرگر كه به صورت گوشت خرد شده بوده قدمت اش به 1200 سال بعد از ميلاد مسيح بر مي گردد،جايي كه مغولها از گوشت بره و گوسفند بعنوان يك منبع غذايي استفاده مي كردند.سوار كار های مغول گوشت را زير زين اسب قرار داده و فشار زين باعث ترد شدن گوشت مي گرديد.اين عمل به انها اين امكان را مي داد تا بدون پياده شدن از اسب غذاي مورد نياز خود را استفاده كنند. هنگاميكه مغولها مسكو را فتح كردند همبرگر را به آنجا برده و بعنوان استيك تاتار در آن منطقه بومي كردند.
یکی از انواع مهم محصولات گوشتی فرآورده های سوسیس و کالباس است که جزو فرآورده های نیمه کنسرو می باشد. کشور آلمان با تولید بیش از هزار نوع سوسیس در دنیا حرف اول را می زند،که میزان مصرف سرانه سوسیس و کالباس در این کشور حدود 60 کیلوگرم در سال است. مصرف سرانه این فرآورده در ترکیه بیش از 5 کیلوگرم ودر چین بیش از 6 کیلوگرم می باشد .این در حالی است که مصرف سرانه در کشور ما کمتر از 3 کیلوگرم است. در500سال قبل از میلاد مسیح در ادبیات یونان راجع به این ماده غذایی مطالبی نوشته شده وحتی هومر در نوشته هایش به سوسیس اشاره کرده است. کلمه سالامی را درکتابهای یونان قدیم می توان پیدا کردوتصور می رود اولین بار در شهر سالامی در ساحل شرقی یونان ساخته شده .کلمه سوسیس از کلمه لاتین به نام Salsusبه معنی نمک شوره گرفته شده است.و امروزه مفهوم این کلمه به Sausage عوض شده زیرا طرز تهیه آن نیز عوض شده. رومیان قدیم نیز علاقه زیادی به این محصول داشتند ودر اغلب جشن های مذهبی از آن استفاده می کردند.به طوریکه در فستیوال ، که به مناسبت عید مذهبی برپا شده بود. مصرف زیاد این محصول مورد اعتراض شدید قرار گرفت.
بصورت کارخانه ای در سال 1317 شمسی شروع شد.به این صورت که یک نفر روسی بنام افوناسو در بندر انزلی با ماشین کوچک دستی ، روزانه مایحتاج عده ای اتباع خارجی را تهیه می کرد.در سال 1319 فردی بنام لیشینیسکی (نماینده بازرگانی روسیه در بندر انزلی بود) از آلمان یک کارخانه کوچکی برای مصرف روزانه 50-40 کیلوگرم کالباس وارد کرد وتا سال 1322در بندر انزلی مشغول بکار بود.و سپس به تهران منتقل و یک نفر متخصص کالباس سازی را از آلمان برای کمک دعوت کرد.همچنین یک نفر از ارامنه و از اهالی سلماس بنام آرزومان آوانسیان که پس از انقلاب روسیه به ایران بازگشته بود وبه همراه همسر و2فرزندش و 4 کارگر از ارامنه ایران به تهیه فرآورده های گوشتی اشتغال داشت.به این ترتیب اولین کارخانه کالباس سازی در پایتخت بنا نهاده شد.در آن موقع کشتار خوک هرهفته 5-4 راس ومصرف هفتگی گوشت گاو 500-400 کیلو گرم بود .
امروزه انواع فست فودها، از جمله سوسیس و کالباس در کشور های صنعتی به دلایل متعدد از جمله دارا بودن خصوصیات یک غذای کامل ، صرفه جوئی در وقت ، کاهش هزینه های سرانه ، طعم و مزه های بسیار لذیذ ، جایگاه بسیار ویژه و طرفداران زیادی پیدا کرده در کشور آمریکا بطور میانگین سالیانه 70 کیلو گرم و در اروپا به میزان 60 کیلو گرم انواع سوسیس و کالباس در سال توسط هر فرد مصرف میشود، پیدایش امراضی از قبیل چاقی مفرط و بیماریهای قلبی و غیره برخی سازمانها را بر آن داشته تا در زمینه عوامل بروز این مشکلات تحقیقات گسترده ای انجام دهند .اخیرا مرکز مطالعات و تحقیقات سازمان غذای آمریکا نسبت به عوارض ناشی از مصرف بیش از حد فرآورده های حاوی مواد نگهدارنده و اشباع از چربی را که منجر به بروز چاقی و امراض قلبی افراد جامعه گشته هشدارهائی داده است. متاسفانه برخی رسانه ها ، سازمانها و کارشناسان تغذیه به جای انتشار کامل نتایج تحقیقات فوق و انجام تحقیقات ، بررسی و انطباق نتایج با وضعیت داخلی ، در اقدامی عجیب و سلیقه ای مصرف کنندگان را به منع مصرف فرآورده های فوق دعوت نموده اند. جالبتر اینکه فرد مسئول یکی از سازمانهای نظارتی ذیربط در مصاحبه ای رسمی عنوان داشته اند که مصرف مرغوبترین نوع سوسیس و کالباس از بهترین نوع گوشت نیز بابت میل ایشان نیست . درحال حاضر طبق آمارهای غیر رسمی بیش از 500 واحد صنعتی در کشورمان در زمینه تولید این نوع فرآورده ها با سرمایه گذاریهای بخش خصوصی و یا با مشارکت موسسات مالی تاسیس شده اند که اغلب پس از چند سال فعالیت نصف و نیمه در نهایت به تعطیلی کشیده شده اند . تعداد واحدهای فعال حدود 180 کارخانه برآورد می شود که باتوجه به ظرفیت تولید آنان و تعداد جمعیت کشور برآورد می شود سرانه مصرف داخلی حدود 2 کیلو گرم در سال بیشتر نباشد . متاسفانه کماکان با وجود این مشکلات فراوان، چالشهای سخت پیش روی این صنعت و تبلیغات سوء سالانه تعداد قابل توجهی پروانه تاسیس کارخانه تولید سوسیس وکالباس صادر می شود وحتی موسسات مالی نیز در اجرای این طرحها با نرخ بهره های سرسام آور مشارکت میکنند. براستی چرا صنعتی که امروزه در دنیا جایگاه بسیار ارزنده ای به لحاظ صرفه اقتصادی و تغذیه ای دارد در کشور ما به این حال و روز دچار شده است؟ حال سئوال اینجاست که اگر این نوع فرآورده به این میزان خطرناک هست چرا سازمانهای مسئول تولید این نوع محصولات را برای همیشه ممنوع اعلام نمی کنند! تا علاوه بر اینکه عموم مصرف کنندگان از مخاطرات در امان باشند، بخش خصوصی هم سرمایه های فکری و مالی خود را صرف تولید این صنعت نکرده و متحمل ضرر و زیانهای هنگفتی نگردند؟ آیا با اعمال نظارتهای دقیق تر و اتخاذ راهکارهای کارشناسی تر علاوه بر رشد و شکوفائی این صنعت ، شاهد صرفه جوئی در وقت ، کاهش هزینه های سرانه ، ایجاد اشتغال، جلوگیری از واردات بی رویه گوشت های نامرغوب نمی شویم؟